هرکس غضب
په غېشو سم ويشتلی يم او ځم
دې مينې
تر دې بريده رسولی يم او ځم
نه څانګې
، څانګې لاړمه نه ګل شوم نه غوټۍ
قسمت پداسې خاورو کې کرلی يم او ځم
غمونه او دردونه مې بدن غوښې خوري وړي
طوفان څپو
کې ګير د خاورو څلی يم او ځم
د
ياد ستوري زما
به ستا د شپې په لمن ځل کا
داغي به تا
همداسې دې داغلی يم او ځم
دا
ځل د
بېرته تګ نه يم تر خپل کوره جاويد
دا ځل لکه د اوښکې را وتلی يم او ځم
No comments:
Post a Comment