چې دغه
بې وفا به
خدا وفا کوي
خفه يم
ګنډلي پرهارونه
مې درد بيا
کوي خفه يم
ما وې چې
تر منزل به مې زړه مل وي خو
افسوس
د نيمې
لار ملګری شو
درزا کوي خفه
يم
پوهېږم هاغه
پرېښوم او دی
لاړ خو نه يم پوه
چې ساه
به مې ترکومې
ملګرتيا کوي خفه يم
دردونه او ز
ګيروي مې غزل
بولي نشته باک
خوداچې آه
او درد ته
مې وا، وا کوي خفه يم
د غم
په چاړو لار
ده ، شوه
زندان فاني نړۍ
بلاڅښتن به
نور لا څه
بلا کوي خفه
يم
دا وخت خو
زه جاوېده مرګی ښه
بولم له ژوند
دا
وخت چې
مې د اوږد عمر
دعا کوي خفه يم
چې دغه
بې وفا به
خدا وفا کوي
خفه يم
ګنډلي پرهارونه
مې درد بيا
کوي خفه يم
ما وې چې
تر منزل به مې زړه مل وي خو
افسوس
د نيمې
لار ملګری شو
درزا کوي خفه
يم
پوهېږم هاغه
پرېښوم او دی
لاړ خو نه يم پوه
چې ساه
به مې ترکومې
ملګرتيا کوي خفه يم
دردونه او ز
ګيروي مې غزل
بولي نشته باک
خوداچې آه
او درد ته
مې وا، وا کوي خفه يم
د غم
په چاړو لار
ده ، شوه
زندان فاني نړۍ
بلاڅښتن به
نور لا څه
بلا کوي خفه
يم
دا وخت خو
زه جاوېده مرګی ښه
بولم له ژوند
دا
وخت چې
مې د اوږد عمر
دعا کوي خفه يم
No comments:
Post a Comment